May 30, 2014
เริ่มกลับมาอ่านหนังสือเรื่องยาวให้ฮั่นฟัง เรื่องแรก ยจด (ยักษ์ใจดี "The BFG") ของนักเขียนคนโปรดของอี้เจี๊ยบ Roald Dahl ใช้เวลาอ่านก่อนนอนทั้งหมดเป็นเวลา 7 คืนติดต่อกัน เล่มนี้ไปเจอที่ร้านหนังสือมือสอง เวอร์ชั่นนี้หน้าปกมีเคโระจากเจ้าของเก่าติดมาด้วย ตอนแรกไม่ทันสังเกตนะถ้าฮั่นไปมาบอก
ยจด. เป็นตัวแทนของยักษ์ที่ดูน่ากลัว โหดร้าย เป็นยักษ์กินคน แต่ยจด.ไม่เหมือนยักษ์ตัวอื่นๆ เขาอ่อนโยน รักการเรียนรู้ ใส่ใจผู้อื่น และที่สำคัญใจดีสุดๆ ยจด.ทำหน้าที่เก็บฝันดีไปเป่าให้เด็กๆในยามค่ำคืนเพื่อให้เด็กๆหลับฝันอย่างมีความสุข ถั่วคนต่างหากที่โหดร้ายกว่ายักษ์ ตอนหนึ่ง ยจด. บอกว่า ยักษ์จะไม่กินหรือฆ่ากันเอง แต่ถั่วคนชอบสู้รบ ฆ่ากัน ส่วนโซฟี่ เด็กหญิงจากบ้านเด็กกำพร้า เป็นตัวแทนเด็กตัวเล็กๆ ที่กล้าหาญที่จะช่วยปราบยักษ์กินคน
อ่านจบแล้วยังสนุกค้าง น่ารัก เต็มไปด้วยจินตนาการ ความฝัน บวกเรื่องราวของความกล้าหาญและความมีน้ำใจของหนูน้อยโซฟี่กับยจด ฮั่นชอบมาก ขำกับคำพูดตลกๆของ ยจด. ติดใจกับเรื่องราวความฝันที่ยจด.จับใส่ในขวดได้แม่น (คนเล่ายังจำรายละเอียดไม่ได้เลย) และอยากลองกินฟร็อบสก็อตเติ้ล frobscottle (เครื่องดื่มของยักษ์ที่ทำให้ปู๊ดป๊าด)
ยจด. เป็นตัวแทนของยักษ์ที่ดูน่ากลัว โหดร้าย เป็นยักษ์กินคน แต่ยจด.ไม่เหมือนยักษ์ตัวอื่นๆ เขาอ่อนโยน รักการเรียนรู้ ใส่ใจผู้อื่น และที่สำคัญใจดีสุดๆ ยจด.ทำหน้าที่เก็บฝันดีไปเป่าให้เด็กๆในยามค่ำคืนเพื่อให้เด็กๆหลับฝันอย่างมีความสุข ถั่วคนต่างหากที่โหดร้ายกว่ายักษ์ ตอนหนึ่ง ยจด. บอกว่า ยักษ์จะไม่กินหรือฆ่ากันเอง แต่ถั่วคนชอบสู้รบ ฆ่ากัน ส่วนโซฟี่ เด็กหญิงจากบ้านเด็กกำพร้า เป็นตัวแทนเด็กตัวเล็กๆ ที่กล้าหาญที่จะช่วยปราบยักษ์กินคน
ฮั่นเรียกร้องให้อ่านให้ฟังอีก ทุกวัน พอจบรอบที่สอง หนังสือเริ่มหลุดเป็นชิ้นๆ ต้องเอาตัวหนีบมาหนีบไว้
เมื่อจบ ยจด. เลือกเล่มนี้มาอ่านให้ฮั่นฟัง โรงงานช็อคโกแลตมหัศจรรย์ ของ โรอัลด์ ดาห์ล เอาช็อคโกแลตของโปรดฮั่นมาล่อให้อยากอ่าน ครั้งนี้อ่านภาษาไทยก่อน ใช้เวลาอ่านหนึ่งสัปดาห์จบ ไว้ฮั่นอยากให้อ่านภาษาอังกฤษเมื่อไร แม่ก็มีเตรียมไว้แล้วนะจ๊ะ
ติดใจตอนหนึ่งที่เกี่ยวกับเด็กติดโทรทัศน์ โรอัลด์ ดาห์ลนี้สุดยอดเลย ช่วยอธิบายเรื่องการส่งภาพเข้าสู่โทรทัศน์ได้อย่างน่าสนใจและเข้าใจง่ายมากๆ คือว่า คุณวิลลี่วองก้า กำลังทดลองทำกล้องถ่ายทำรายการโทรทัศน์ เพื่อให้สามารถส่งของไปยังหน้าจอของเด็กๆได้ เค้าบอกว่า เครื่องนี้จะส่งข้อมูลที่เห็นเป็นชิ้นส่วนเล็กๆ ขึ้นบนท้องฟ้า แล้วทีวิก็มีเครื่องรับแล้วแปลงออกมาเป็นรูป อะไรทำนองนั้น แล้วเด็กชายที่ติดทีวีซุกซนจนโดนแสงจากกล้องถ่ายทำรายการดูดเข้าไป ต้องไปช่วยเอาตัวเด็กออกมาจากทีวี แต่เด็กนั้นก็ตัวเล็กมาก ขนาดเท่าภาพที่แสดงอยู่ในทีวี ตลกดี เคยคิดอยู่เหมือนกันว่า ถ้าฮั่นถามว่า ทีวีมีภาพได้ยังไง เราจะตอบว่าอะไรดีนะเนี่ย
ฮั่นชอบ และคิดตามอย่างสนุกสนานในตอนที่เข้าไปในโรงงานช็อคโกแลต ส่วนแม่ก็ถูกใจเหลือเกินที่นิทานได้เป็นตัวแทนพ่อแม่ เล่าถึงผลของการเป็นเด็กเอาแต่ใจ เด็กติดทีวี เด็กกินของไม่มีประโยชน์ และที่ขาดไม่ได้ตามสไตล์นิทานของโรอัลด์ ดาล์ห คือ เด็กๆได้จินตนาการที่ไม่มีจำกัดและความสนุก
อ่านแล้วสนุก คิดว่าสนุกกว่าดูหนัง แม้ Tim Burton จะทำหนังได้เจ๋งมากแล้วนะ ส่วนตัว Johnny Depp ดูจะหนุ่มไปที่จะเป็นคุณวิลลี่ วองก้า เมื่ออ่านจบ โรงงานในความคิดเรามันเกินคำบรรยายกว่าในหนังอีก และเรามั่นใจว่าเด็กๆก็ได้สร้างโรงงานช็อคโกแลตในฝันของตัวเองได้ไม่เหมือนกัน
สัปดาห์หน้าฮั่นขอให้อ่าน ยจด (ยักษ์ใจดี) ซ้ำ ติดใจอะไรขนาดนี้ เราเลยเอาหนังสือโรอัลด์ ดาห์ลทั้งหมดที่มีในมือตอนนั้นมาทยอยอ่าน เช่น คนซื่อบื้อ เค่าตุน นิ้ววิเศษ คุณจิ้งจอก ฯลฯ เรื่องสั้นๆ อ่านคืนเดียวจบ แต่ดูเหมือนว่ายังไม่มีเรื่องไหนมาเทียบรัศมี ยจด. ได้จริงๆ
อ้อ ข่าวดีที่น่ารอคอย Spielberg กำลังนำ The BFG. กลับมาสร้างเป็นหนัง คาดว่าจะได้ดูกันปี 2016 ฮั่นบอกรอดูอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น